Ik ben alvast te voet op weg want Mark zit nog in de file en niet in Kopenhagen zoals eerst gepland. Om stipt 18u mag ik binnen bij de dokter. Alles is goed met de baby, hij is al 3 kg, zit nog steeds met zijn hoofdje naar beneden, hij is eigenlijk al helemaal af om geboren te worden. De dokter controleert ook mijn bloeddruk, gewicht en urinestaaltje en met dat laatste was ze toch niet helemaal tevreden. Er zit eiwit in. Eiwit in de urine kan wijzen op zwangerschapspre-eclampsie (ook wel zwangerschapsvergiftiging genoemd). Ik heb geen last van de andere symptomen zoals hoge bloeddruk of hoofdpijn, maar de dokter wil toch liever het zekere voor het onzekere nemen. Ik moet bloed laten trekken en een nieuw urinestaal afgeven en dan belt ze terug om te laten weten of de bevalling eventueel de volgende dag al wordt ingeleid. Dat is even slikken, we hadden niet verwacht dat het opeens zo snel kon gaan.
Om 21 uur hebben we dan de dokter aan de telefoon, het verdict is gevallen, dinsdag 17 november om 7u 's ochtends afspraak in het ziekenhuis. Nog gauw de laatste voorbereidingen treffen: de adressenlijst voor de geboortekaartjes doorsturen naar de drukker, de laatste dingen in mijn koffer stoppen, nog een allerlaatste foto van mijn buik en dan een onrustige nacht...
3 comments:
Ah zo! Nu begrijp ik waarom ik een vroege verjaardagsboodschap kreeg. Dat geloof ik dat het een onrustige nacht was, pff, al die spanningen...
Amai, juist hetzelfde als bij mij bij Sientje. Maandag op controle => hoge bloeddruk én eiwit => inleiding op dinsdag. Voor ons kwam het heel goed uit want Jimmy zat op dat moment nog in Slowakije en kon op die manier bij de bevalling aanwezig zijn.
Veel groetjes
@ Mira: en nu vieren jullie je verjaardag op dezelfde dag, tof he!
@ Kirsten: Mark zou normaalgezien die dinsdag in Kopenhagen gezeten hebben, maar toevallig was de meeting uitgesteld, wat een geluk!
Post a Comment