Deze morgen ging hier om 10u de sirene al af, honger dacht ik. Vandaag stond er spinaziepuree op 't menu, dus ik begon de spinazie te wassen, pot op 't vuur, patatjes afwegen. Terwijl het water aan't koken was, probeerde ik Jef wat te kalmeren en ... hij stopte met wenen. Toch nog geen honger dan? Ok, nog geen eten dan, maar er werd mij wel duidelijk gemaakt dat ik niet uit het zicht mocht verdwijnen. Multitasker als ik ben, heb ik dan maar enkele recepten met spinazie voorgelezen aan Jef (Fettuccine met spinazie en fontina, Cannelloni met spinazie en oude kaas), dan kon hij al lekker beginnen watertanden en zo kon ik ook wat inspiratie opdoen voor wat te doen met de overgebleven spinazie.
Rond 11u zette Jef het weer terug op een wenen, zeker en vast honger, dacht ik nu. De spinazie en patatjes werden gekookt, blender uitgehaald, maar toen ik bijna klaar was, was Jef verzonken in een diepe slaap, dan maar eerst zelf ontbijten. Om 11u30 was Jef dan toch klaar voor zijn groentenpapke. Het zag ik er niet uit moet ik zeggen: een groene slijmerige brij. Zelf ben ik meer te vinden voor spinazie met wat boursin en tagliatelli en ook Jef was niet meteen fan, hij had waarschijnlijk op de cannelloni of fettuccine gerekend, maar met de truc van de tut is het volledige papje toch binnengeraakt. En zo is meteen de helft van de zaterdag weer achter de rug.
4 comments:
Amai, goed van Jef dat hij leert wachten en geduldig zijn! :-) Hopen dat dit elke dag lukt!
Misschien dat ze dat in de crèche dus ook zo doen... en wij ons maar afvragen waarom hij daar zo laat eet... :-D
Goed zo Jefke.
Ik heb alvast nog 2 reserve bavetten met mouwtjes gekocht.
Els dan heb je dat papje toch opnieuw moeten opwarmen?
Want onze timing klopt nooit met die van Jef.
Ofwel heeft Jef honger voordat de groenten klaar zijn en moet hij inderdaad wachten. Ofwel zijn de groenten klaar maar is hij nog aan het slapen en worden de groenten weer koud.
Oma.
Amai, wat een geknoei ;)
Die timing komt wel. In een gesloten pot blijft de pap wel lang warm. Ze hebben het toch niet graag heet...
@ Nancy: ik denk dat wij ook allemaal zelf moeten leren wachten. Nu alleen nog leren eten zonder te wenen...
@ Oma: de spinazie was wel al redelijk afgekoeld, maar de aardappelkes waren nog heel heet en die heb ik dan in de pot met deksel laten staan. Toen Jef wakker was heb ik dan alles gemengd en dan was het papje lauw.
@ Mira: gelukkig zijn we voorzien met reuzegrote bavetten!
Post a Comment